O
Moe, uitgeteld maar gelukkig beginnen we aan het relaas over de tweede week. Reeds hielpen we een tiental mini-ecuadoriaantjes door de helse tocht naar deze wereld. Met de nodige trots melden we dit! Daarnaast hielpen we zoals de eerste week weer met héél wat keizersnedes, anamnese, vaginale touchers, handgrepen, harttonen, ... maar de Belgische meerwaarde is van emotionele aard!
We moedigen de mama's aan, houden hun hand vast, noemen ze de sterkste vrouwen van de wereld... Maar daarenboven worden we door Dr.Daher haast elke morgen om 8u verwacht om les te krijgen over latijns-amerikaanse gezondheidszorg, ethiek, structuur en infrastructuur, wat ten eerste behoorlijk lastig is na bijvoorbeeld een nachtje werken, maar ten tweede vooral voor ergernis zorgt bij ons omdat de lessen zo'n ideaal beeld geven, terwijl ze erg hypocriet zijn en in de praktijk totaal niet toegepast worden!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten