Tegelijk merken we dat hun taal alles in verkleinwoordjes uitdrukt, zo wordt een gespleten verhemelte 'problemita' genoemd, waar menig Belgische moeder grijze haren van zou krijgen als een dokter het zo noemde; horen we: "amai, je kindje heeft geluk, het heeft oogjes en een neusje van een Down-syndroom, tscheelde niet veel of twas er ééntje! Ook grappige situaties: een papa kwam deze morgen spoed binnen: 'yo soy el papito de un chiquitito, está aqui, pero no lo encuentro, pienso que es este' wat zoveel wil zeggen als: 'ik ben het papaatje van een baby'tje, het is hier op spoed, maar ik vind het niet, ik denk dat het dat daar is...' ; deze middag kwam een papa ZONDER kind op consultatie, waarbij hij een uitbrander kreeg van de dokter... Elk dikker kindje wordt ook zonder verbloeming 'gordo of gordito' genoemd, net alsof het helemaal niet erg is om 'dikken of dikkertje' genoemd te worden. Deze frequente hantering van verkleinwoorden is afkomstig uit de Quichuataal, de taal van de Inca's...
woensdag 11 maart 2009
Hospital Roberto Gilbert!
Onze stage pediatrie is hemel en aarde verschil met ons werkavontuur in de materniteit! allemaal vriendelijke mensen die ons heel wat uitleg geven, een pracht van een kliniek, echt modern en het is zowat het universitair centrum van Ecuador. Dus veel speciale pathologieën: branchio-otorenaal syndroom, tetralogie van Fallot, persisterende ductus arteriosus, veel geperforeerde trommelvliezen, nefrotisch syndroom, (gigantische) hydrocefalie, osteogenesis imperfecta... We volgen telkens de consultaties mee waar we elke week roteren op een andere discipline.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
schitterende reportage; we zullen het tonen aan
BeantwoordenVerwijderenonze ecuadoriaanse buren. Ook welkom bij ons thuis in Las Norias de Daza en/of Fondon, maar dan wél voor geriatrie. Vele dikke kussen van
Gilles sr en Nadine jr